Ο Βωλίτης ο εδώδιμος διεθνώς γνωστός ως Boletus edulis είναι ένας βασιδιομύκητας, που ανήκει στην κατηγορία των αγαρικών.^β[›] Ευρέως διαδεδομένος στο Βόρειο ημισφαίριο σε όλη την Ευρώπη, την Ασία και την Βόρεια Αμερική· δεν υπάρχει στη φύση στο Νότιο ημισφαίριο, αν και έχει εισαχθεί στη Νότια Αφρική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Ο μύκητας αναπτύσσεται σε φυλοβόλλα και κωνοφόρα δάση, σχηματίζοντας με τις ρίζες των δένδρων συμβιωτικές ενώσεις.

Για πρώτη φορά περιγράφεται το 1782 από τον Γάλλο βοτανολόγο Pierre Bulliard^[1] και έκτοτε εξακολουθεί να ονομάζεται στην διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία boletus edulis. Oι λέξεις boletus και edulis (εδώδιμος) συντίθενται από το αρχαιοελληνικό βωλίτις (κομμάτι γης) και από το λατινικό Edulis που προέρχεται επίσης από μέλλοντα του ρήματος εσθίω (τρώγω):< έδομαι και από το οποίο προέρχονται οι λέξεις έδεσμα και εδώδιμον.^[2] Ο πρώτος όμως που τον ονόμασε Βωλίτη είναι ο Γαληνός που το θεωρεί ως ιδιαίτερο είδος στο βασίλειο των μυκήτων και το ξεχωρίζει από τους λοιπούς αμανίτες^γ[›][3]

Στη Αγγλία ονομάστηκε αρχικά boletus solidus (Βωλίτης ο έμπεδος δηλ. ο στερεός) από τον φυσιοδίφη James Sowerby το 1809, ωστόσο είναι γνωστός ως King Bolete,Penny bun και Cep,(Cèpe de Bordeaux των Γάλλων) ενώ στη Γερμανία ονομάζεται Steinpilz «μανιτάρι πέτρα» από τη σφιχτή σάρκα του.^[4] Στην Ελλάδα είναι γνωστό με την κοινή ονομασία «Βασιλομανίταρο» και σε νεαρή ηλικία ως «καλογεράκι», αυτό που αποκαλούν οι Ιταλοί «πορτσίνo» (porcino).